14 Ramadhan 1430H: Saya bukan pejuang bahasa Melayu, namun saya membantah dan membenci PPSMI. Saya juga tidak membenci bahasa Inggeris, malah boleh membaca, bercakap dan memahami bahasa penjajah ini.
Saya menentang pelaksanaan Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI). Saya memang menyukai subjek sains dan matematik semasa di sekolah rendah dan menengah dahulu, dan saya skor dalam kedua-dua mata pelajaran itu. Saya juga agak mahir berbahasa Inggeris. Pernah menjawat tugas associate editor dan editor bagi satu majalah berbahasa Inggeris (BI). Klik di sini untuk mengetahuinya.
Saya tiada masalah membaca bahan-bahan dalam BI. Kemahiran saya menguasai BI bukannya melalui PPSMI, tetapi dari usaha sendiri yang sedar nasib seorang budak kampung.
Siapa budak kampung? Orang Melayulah! Saya sudah melihat bahawa PPSMI memang menghancurkan bangsa dan membuatkan anak-anak Melayu terus terperosok di kampung. Anak-anak peneroka di Felda tempat saya dibesarkan memang merosot dalam subjek sains dan matematik lantaran PPSMI.
Dalam hal penggunaan bahasa Melayu ini, sejak mengenali PTS Publications & Distributors Sd. Bhd. dan tahu perjuangannya, saya sentiasa melihat, memerhati dan menilai PTS dari pelbagai sudut. Walaupun saya tidak ada sebarang buku yang diterbitkan oleh mana-mana penerbit, namun saya mengikuti secara dekat dunia penerbitan sejak lama dahulu.
Semasa saya bekerja makan gaji di MIMOS Bhd. dan JARING Communications Sdn. Bhd., saya memang menjadi penulis bebas di banyak majalah dan penerbitan lain di Malaysia. Bidang penulisan saya ialah ICT/teknologi serta pandangan sudut sosial bagi segmen berkenaan.
Secara terus terang saya katakan bahawa semasa aktif menulis, saya menjadi antara ‘pencipta’ istilah ICT/teknologi bahasa Melayu yang amat kurang waktu itu.
Jadi perjuangan PTS dalam memartabatkan Bahasa Melayu Tinggi (BMT) sangat saya sokong. Dokongan ini tiada sebarang kepentingan peribadi mahupun kewangan. Saya hanya ingin melihat bahasa Melayu menjadi bahasa ilmu di negara tercinta ini.
Oleh sebab itu, jika saya menemui sebarang penggunaan Bahasa Melayu Rendah (BMR) dalam mana-mana penerbitan PTS, saya menjadi marah dan keliru. Ini benar lebih-lebih lagi dalam beberapa karya fiksyen terbitan PTS. Menurut hemat saya, PTS menodai perjuangan sendiri.
Baca entri berkenaan perjuangan memartabatkan Bahasa Melayu Tinggi di blog Universiti Terbuka PTS.
*** Saya bukan pejuang bahasa Melayu, tetapi pengusaha perkhidmatan katering. Sudah hampir 4 tahun saya menceburi bidang ini. Andai saudara memerlukan perkhidmatan katering untuk keraian Aidilfitri 1430 Hijrah, sila hubungi saya. Kita boleh berbincang, insyaAllah.
Berkaitan: Salju Sakinah, biasa-biasa sahaja
Transgenesis, istimewa tetapi hilang seri dengan bahasa Melayu rendah
Saya menentang PPSMI tetapi tidak membenci bahasa Inggeris
Sifat tamak kepada buku dan ilmu, tidak kepada yang lain
Saya menentang pelaksanaan Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris (PPSMI). Saya memang menyukai subjek sains dan matematik semasa di sekolah rendah dan menengah dahulu, dan saya skor dalam kedua-dua mata pelajaran itu. Saya juga agak mahir berbahasa Inggeris. Pernah menjawat tugas associate editor dan editor bagi satu majalah berbahasa Inggeris (BI). Klik di sini untuk mengetahuinya.
Saya tiada masalah membaca bahan-bahan dalam BI. Kemahiran saya menguasai BI bukannya melalui PPSMI, tetapi dari usaha sendiri yang sedar nasib seorang budak kampung.
Siapa budak kampung? Orang Melayulah! Saya sudah melihat bahawa PPSMI memang menghancurkan bangsa dan membuatkan anak-anak Melayu terus terperosok di kampung. Anak-anak peneroka di Felda tempat saya dibesarkan memang merosot dalam subjek sains dan matematik lantaran PPSMI.
Dalam hal penggunaan bahasa Melayu ini, sejak mengenali PTS Publications & Distributors Sd. Bhd. dan tahu perjuangannya, saya sentiasa melihat, memerhati dan menilai PTS dari pelbagai sudut. Walaupun saya tidak ada sebarang buku yang diterbitkan oleh mana-mana penerbit, namun saya mengikuti secara dekat dunia penerbitan sejak lama dahulu.
Semasa saya bekerja makan gaji di MIMOS Bhd. dan JARING Communications Sdn. Bhd., saya memang menjadi penulis bebas di banyak majalah dan penerbitan lain di Malaysia. Bidang penulisan saya ialah ICT/teknologi serta pandangan sudut sosial bagi segmen berkenaan.
Secara terus terang saya katakan bahawa semasa aktif menulis, saya menjadi antara ‘pencipta’ istilah ICT/teknologi bahasa Melayu yang amat kurang waktu itu.
Jadi perjuangan PTS dalam memartabatkan Bahasa Melayu Tinggi (BMT) sangat saya sokong. Dokongan ini tiada sebarang kepentingan peribadi mahupun kewangan. Saya hanya ingin melihat bahasa Melayu menjadi bahasa ilmu di negara tercinta ini.
Oleh sebab itu, jika saya menemui sebarang penggunaan Bahasa Melayu Rendah (BMR) dalam mana-mana penerbitan PTS, saya menjadi marah dan keliru. Ini benar lebih-lebih lagi dalam beberapa karya fiksyen terbitan PTS. Menurut hemat saya, PTS menodai perjuangan sendiri.
Baca entri berkenaan perjuangan memartabatkan Bahasa Melayu Tinggi di blog Universiti Terbuka PTS.
PTS adalah sebuah penerbit buku-buku ilmu yang bebas-rasuah, syariah-compliant, dan menggunakan Bahasa Melayu Tinggi. Dalam hal itu, apabila berhadapan dengan perkara-perkara yang kontroversial, maka persoalan itu akan dirujukkan kepada Quran dan hadis bagi mencari kata putusnya.
Sebagai contoh, dalam kes isu perbezaan pandangan berkenaan penggunaan bahasa tinggi (high variety) dan bahasa rendah (low variety). Sesetengah pendapat mengatakan bahasa rendah tidak patut digunakan kerana ia menurunkan mutu keindahan nilai susastera karya itu.
Pada pihak lain, ada pula pendapat yang mengatakan bahasa rendah patut dibiarkan kerana ada nilai komersialnya, di mana terdapat banyak pembaca yang suka membaca buku-buku yang ditulis menggunakan bahasa pasar, bahasa popular, atau 'bahasa sempoi'. Sebagai penerbit yang syariah-compliant, isu penggunaan bahasa tinggi dan bahasa rendah dirujukkan kepada Quran kerana kitab itu adalah panduan bagi orang-orang Islam.
Dalam Quran, tidak ada walau sepotong ayat pun yang tidak betul nahunya, ataupun yang menggunakan bahasa Arab rendah, ataupun yang mencampur-adukkan bahasa-bahasa lain. Semua dialog dalam Quran menggunakan bahasa Arab tinggi. Dialog kanak-kanak sekalipun tetap menggunakan bahasa Arab Tinggi. (Rujuk dialog Nabi Yusuf kepada bapanya.) Pada peringkat lebih detail, dalam Quran tidak terdapat penggunaan perkataan kontot seperti tak, dah, nak, ni, tu dan lain-lain.
Selepas merujuk kepada Quran, rujukan dibuat pula pada sunah Nabi Muhammad SAW. Pada peringkat sunah Rasulullah, rekod-rekod hadis sahih menunjukkan beliau sentiasa bercakap menggunakan bahasa Arab tinggi, meskipun sewaktu beliau bercakap kepada kanak-kanak. (Rujuk rekod percakapan beliau dengan Abdullah bin Umar sewaktu kanak-kanak itu berusia 7 tahun.)
*** Saya bukan pejuang bahasa Melayu, tetapi pengusaha perkhidmatan katering. Sudah hampir 4 tahun saya menceburi bidang ini. Andai saudara memerlukan perkhidmatan katering untuk keraian Aidilfitri 1430 Hijrah, sila hubungi saya. Kita boleh berbincang, insyaAllah.
Berkaitan: Salju Sakinah, biasa-biasa sahaja
Transgenesis, istimewa tetapi hilang seri dengan bahasa Melayu rendah
Saya menentang PPSMI tetapi tidak membenci bahasa Inggeris
Sifat tamak kepada buku dan ilmu, tidak kepada yang lain
0 comments:
Post a Comment